Pesten, sexting, risicogedrag, echtscheiding, kinderen met een kenmerk, rouw en verdriet… wie betrokken is bij de levens van kinderen en jongeren ziet niet alleen plezier en vreugde, maar ook zorgen en problemen, klein of groot. Als kerkelijke gemeente draag je een bijzondere verantwoordelijkheid voor de kinderen en jongeren in je midden. Hoe vul je dat in? Wat is de positie van de kerk/jeugdpastoraat ten opzichte van professionele hulpverlening? Hoe handel je in complexe situaties als mishandeling of overlijden?

Een veilige plek en een goed vangnet voor kinderen en jongeren creëren vraagt om een duidelijk beleid en om inbedding van dat beleid in de organisatiestructuren van de gemeente. Hiervoor zijn visie, kennis, vaardigheden, geduld en goede mensen noodzakelijk. Zeker nu de jeugdhulpverlening beperkter wordt, neemt de noodzaak toe van adequaat handelen. Laat de kerk een veilige plek zijn en blijven van zorg, steun en aandacht voor de volgende generatie!